Οι φιλίες είναι σημαντικές για όλους μας, αλλά για τα παιδιά είναι και ο καλύτερος τρόπος να αναπτυχθούν ψυχοκοινωνικά και να απεξαρτηθούν σταδιακά από την οικογένεια – να μάθουν από πρώτο χέρι ότι υπάρχουν και άλλων ειδών επωφελείς σχέσεις που βελτιώνουν και ομορφαίνουν τη ζωή μας. Δυστυχώς, όπως συμβαίνει και με τους μεγάλους, έτσι και τα παιδιά μπορεί να πέσουν σε φιλίες που αντί να τους ωφελήσυν, τους κάνουν κακό. Ο κίνδυνος έγκειται στο ότι ένα παιδί δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά μια τοξική φιλία ώστε να μην επηρεαστεί ψυχικά.
Γι’ αυτό, ένας γονιός οφείλει να παρέμβει και να διερευνήσει εάν το παιδί του έχει παγιδευτεί σε μια κακή φιλική σχέση όταν παρατηρήσει πως το παιδί:
Αλλάζει την συμπεριφορά του αφού βρεθεί με τον φίλο του
Καλώς ή κακώς, οι φίλοι ασκούν επιρροή ο ένας στον άλλον και η μεγάλη μας ανησυχία είναι αυτή η επιρροή να μην είναι αρνητική για το παιδί μας (ούτε για τον φίλο του φυσικά). Είναι κάποιες φορές, όμως, που λόγω ανωριμότητας ή αδυναμίας, ένα παιδί επηρεάζεται χωρίς να επηρεάζει και γίνεται ένα είδος υποχείριου. Αν, λοιπόν, η συμπεριφορά του αλλάζει τακτικά μετά από συναντήσεις με τον φίλο του, ίσως πρόκειται για μια τέτοια κακή επιρροή.
Δεν μας μιλάει ποτέ για το πώς περνάνε μαζί
Μπορεί να είναι συχνά αφελή ή απονήρευτα, αλλά τα παιδιά γνωρίζουν πολύ καλά πότε συμβαίνει κάτι που μπορεί να μας δυσαρεστήσει. Όταν αποφεύγει τις ερωτήσεις μας για τον φίλο του ή είναι πολύ λακωνικό για τον χρόνο που περνάνε μαζί, ίσως συμβαίνει κάτι που ξέρει ότι δεν είναι σωστό και θα σας δυσαρεστούσε. Είναι ένα καμπανάκι ότι ίσως ο φίλος του το παρασύρει σε συμπεριφορές που δεν του αρέσουν, αλλά δεν μπορεί και να αποκρούσει.
Δικαιολογεί την κακή συμπεριφορά του φίλου του
Τις περισσότερες φορές, ένα παιδί δεν μπορεί να κρυφτεί από τους γονείς για καιρό. Εάν κάνει κάτι που δεν θα θέλαμε και δεν θέλει ούτε εκείνο πραγματικά, τότε αργά ή γρήγορα θα το καταλάβουμε. Αν τα φαινόμενα «ενοχοποιούν» τον φίλο του, αλλά το παιδί μας επιμένει να δικαιολογεί τη συμπεριφορά του ή να παίρνει όλη την ευθύνη για εκείνον, ίσως το παιδί εκβιάζεται ή απλώς έχει παγιδευτεί συναισθηματικά σε μια τοξική σχέση.
Κλείνεται πιο συχνά στο δωμάτιό του
Ένα τυπικό σημάδι ότι κάτι τρέχει με το παιδί μας είναι όταν ξαφνικά αρχίζει να κλείνεται στο δωμάτιό του και να μη μιλάει πια π.χ. για το πως πέρασε στο σχολείο, στη βόλτα ή στο παιχνίδι. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό μπορεί να είναι και επειδή περνάει τον χρόνο του έξω απ’ το σπίτι με κάποιον που η συμπεριφορά του προβληματίζει το παιδί, αλλά δεν ξέρει πως να τον αντιμετωπίσει.
Αποφεύγει να φέρνει τον φίλο του στο σπίτι
Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να φέρνουν τους φίλους τους στο σπίτι ώστε να έχουν κι εκείνοι μια εικόνα – στις αρχές τουλάχιστον – των ανθρώπων που συναναστρέφονται. Είναι κάτι που μπορεί να καθησυχάσει τους γονείς, αλλά να ενισχύσει και τις σχέσεις των παιδιών με τους φίλους τους, νιώθωντας οικοδεσπότες. Όταν το παιδί αποφεύγει να καλέσει τον κολλητό του, ίσως σας δίνει ένα σημάδι ότι έχει μπλέξει σε μια κακή φιλία.